Łukasz Kadziewicz

Utytułowany siatkarz, biznesmen, restaurator oraz dziennikarz Onet Sport i Przeglądu Sportowego. Z wysokości swoich dwóch metrów i sześciu centymetrów widzi na tyle dużo, by dostrzec, co jest ważne w osiągnięciu zawodowego sukcesu. Pomaga mu tym bogata kariera siatkarza, w której zdobył wicemistrzostwo świata, medale mistrzostw Polski oraz dwukrotnie reprezentował nasz kraj na Igrzyskach Olimpijskich (Ateny 2004, Pekin 2008). Tamte doświadczenia Łukasz Kadziewicz stara się dziś wykorzystać w świecie mediów i biznesu, gdzie wnosi esencję tego, czego nauczył go sport. Swoją historię opisał w autobiografii „Kadziu. Siatkówka & rock’n’roll”. 

Podczas swoich wykładów, Kadziewicz otwarcie mówi o zmianach, które musiały nastąpić w jego życiu, aby osiągnął wyznaczone cele. O motywacji, która nim kierowała i pokonywaniu barier na krętej sportowej drodze, gdy do triumfów na parkietach wiodła go pracowitość, kreatywność i determinacja. Opowiada również o tym, w jaki sposób sportowe doświadczenia przekładają się dziś na biznes, który prowadzi – Łukasz jest współwłaścicielem trzech restauracji tajskich „PaTaThai”, fundacji „Druga szansa Łukasza Kadziewicza” oraz Akademii Siatkówki.

Motywacja jest tym, na co kładzie szczególny aspekt w rozwoju osobistym i co podkreśla w swoich wystąpieniach. Wyzwań się nie boi, co udowodnił jako finalista popularnego programu „Taniec z Gwiazdami”. Daniel Pliński, inny znakomity siatkarz, mistrz Europy i wicemistrz świata, mówił o koledze z parkietu w czasie jego kariery: „Zawsze powtarzałem, że wolę zgubić się z Kadziewiczem, niż z innymi znaleźć”. Dziś zmieniło się tyle, że z Kadziewiczem można też wiele znaleźć.

Zakres tematyczny wykładów:

Sport to nauka porażek. Wygrywasz wtedy, kiedy zaakceptujesz, że możesz przegrać. Łukasz Kadziewicz w życiu przegrał między innymi siedem ważnych finałów. Ale wnioski, które wyciągnął dzięki porażkom oraz nauka, jaką wtedy przyswoił, po zakończeniu sportowej kariery pozwoliły mu – jak sam twierdzi – wygrać nowe życie.

Niemożliwe nie istnieje. Kadziewicz wielokrotnie słyszał, że nie zrobi sportowej kariery, bo jest zbyt wątły, za wolny itd. Wbrew wątpliwościom innych, dopiął jednak swego. Dlaczego? Bo zamiast skupiania się na brakach, budował na swoich mocnych stronach. Sport to przecież także nauka poszukiwania, wzmacniania i wykorzystania swoich najlepszych cech dla dobra całego zespołu, podobnie jak w firmie.

W sporcie, podobnie jak w biznesie, trzeba ryzykować, żeby odnieść sukces. Kadziewicz ryzykował, gdy jako młody sportowiec wyjeżdżał z Polski. Opłaciło się, w nagrodę został pierwszym naszym siatkarzem grającym w dwóch najsilniejszych ligach swiata – włoskiej i rosyjskiej.  Ryzykował, gdy mierzył się z pandemicznym lockdownem w branży restauracyjnej oraz kiedy z zawodnika, przechodził na pozycję dziennikarza sportowego. Jak ważyć i kontrolować ryzyko oraz sprawić, żeby się opłaciło?